شرکت جهان شیمی وارد کننده و فروشنده انواع رنگ خوراکی همچون سان ست یلو، کارموزین، بتاکاروتن، برلین بلو، رنگ کارامل و …  است. جهت تهیه و خرید رنگ خوراکی و غذایی با ما تماس حاصل فرمائید. رنگ به موازات طعم، مزه، شکل و اندازه یکی از مهمترین خصوصیات حسی مواد غذایی را تشکیل می‌دهد و مصرف کننده ابتدا کیفیت را به وسیله‌ رنگ ارزیابی می‌نماید. میتوان گفت که شاید رنگ یکی از بهترین مشخصه‌های کیفی ماده‌ غذایی باشد و درعین حال تداعی کننده‌ بافت و طعم و مزه‌ محصول خواهد بود.

رنگ خوراکی چیست؟

رنگ خوراکی یک افزودنی غذایی است که برای ایجاد ظاهری خاص به غذاها و نوشیدنی ها اضافه می شود. استفاده از رنگ‌های غذایی در زندگی روزمره ما بسیار رایج است و حتی در برخی غذاها و نوشیدنی‌هایی وجود دارد که انتظارش را نداریم. این مواد افزودنی رنگی بخش مهمی از غذاهای فرآوری شده هستند. آنها در غذاها برای افزایش رنگ و طراوت، تقویت رنگ های طبیعی و رنگ دادن به غذاهای بی رنگ استفاده می شوند.

تاریخچه رنگ خوراکی

در زمان های قدیم از مواد طبیعی مانند عصاره گیاهان، پوست سبزیجات و میوه ها برای افزودن رنگ غنی به غذاها استفاده می شد. زعفران، هویج، انار، انگور، انواع توت‌ها، چغندر، جعفری، اسفناج، نیل، گل گاوزبان، آلکانت (ریشه گل گاوزبان)، چوب پودر شده، گل همیشه بهار و زردچوبه همگی درگذشته به‌ عنوان رنگ خوراکی استفاده می ‌شدند. البته برخی از اجداد ما نیز از مواد طبیعی مانند مواد معدنی و سنگ معدنی مانند لاجورد (کربنات مس)، ورق طلا و ورق نقره استفاده می کردند که برخی از آنها کاملاً سمی بودند. در اوایل سال ۱۸۵۶، ویلیام هنری پرکین با کشف اولین رنگ ارگانیک مصنوعی که به نام ارغوانی شناخته شد برای رنگ آمیزی مواد غذایی، داروها و لوازم آرایشی استفاده کرد. در سال ۱۹۰۰، استفاده از رنگ‌ های خوراکی مصنوعی در غذاها، داروها و لوازم آرایشی در ایالات متحده امری رایج بود. بااین‌حال، همه مواد رنگ ‌زا بی‌ خطر نبودند (برخی حاوی سرب، آرسنیک و جیوه بودند) و برخی برای پنهان کردن غذاهای ضعیف یا معیوب استفاده می‌ شدند.

اهداف افزایش رنگ خوراکی به یک محصول یا فرآورده‌ی غذایی

• برگرداندن رنگ اصلی به فرآورده هنگامی که رنگ‌های طبیعی با انجام یک فرآیند حرارتی نابود می‌شوند و یا زمانی که در طی مدت نگهداری، شدت رنگ کاهش می‌یابد.
• اطمینان از یکنواختی رنگ به علت تغییرات طبیعی در شدت رنگ نظیر زمانی که میوه‌جات یا صیفی‌جات در زمان‌های مختلف در طی یک فصل برداشت می‌شود از نقطه نظر شدت رنگ تفاوت‌هایی را نشان می‌دهند.
• تشدید رنگ‌هایی که به طور طبیعی در غذاها یافت می‌شود ولی ضعیف‌تر و کمرنگ‌تر از مقداری است که مصرف کننده در رابطه با غذا تشخیص می‌دهد. مانند: آب‌میوه یا برخی از انواع سس یا ماست میوه ای.
• رنگ خوراکی باعث ایجاد یک ظاهر جذاب و اشتهاآور در مواد غذایی می‌ شود. به عنوان مثال ژل حاصل از ژلاتین، بی‌ رنگ می‌باشد اما هنگامی که متناسب با طعم دهنده، رنگ مناسب نیز به آن اضافه شود ظاهری جذاب و اشتها آور پدید می‌آورد.
• کمک به حفظ خصوصیات و دادن هویت به ماده‌ی غذایی که در حقیقت به وسیله‌ی آن ماده‌ی غذایی تشخیص داده می‌شود و به وسیله‌ی مصرف کننده مورد شناسایی قرار می‌گیرد.
• حفاظت از ویتامین‌های حساس به نور و یا جلوگیری از انجام واکنش‌هایی که نور به عنوان یک کاتالیزور یا تشدید کننده‌ی واکنش عمل می‌کند. گاهی در این رابطه از بسته‌بندی‌های غیر قابل نفوذ در برابر نور و یا از بطری‌های شیشه‌ای رنگی استفاده می‌شود بدین ترتیب زمان ماندگاری آنها افزایش می یابد.

تاثیر رنگ های خوراکی در مواد غذایی

هیچکس نمی تواند منکر تأثیر رنگ های خوراکی در زندگی انسان و حتی بسیاری از موجودات زنده شود! یک لحظه دنیای بدون رنگ را تصور کنید: گل، سبزه، آسمان، دریا همه و همه بی جلوه و خسته کننده می شوند. هرکدام از رنگها ما را به جلوه ای از طبیعت رهنمون می شوند. ما دقیقا همین احساس را در مورد خوراکی ها نیز داریم. هر ماده غذایی به واسطه منبع تولید خود رنگی دارد که ممکن است در محیط های مختلف تغییر کند مثلا رنگ قرمز گوشت که پس از پخت تغییر می کند و به رنگ قهوه ای نزدیک می شود. این تغییرات رنگی که در هر ماده خوراکی در اثر تغییرات شیمیایی محیط به وجود می آیند همیشه هم مطلوب نیستند. در فرهنگ ما یکی از هنرهای خانم خانه حفظ رنگ و عطر موادغذائی در هنگام پخت و حتی تشدید آنهاست، حالا به هر وسیله ممکن ! مثلا استفاده از جوش شیرین هنگام پخت نخود سبز جهت حفظ رنگ سبز نخود و تسریع در پروسه پخت آن.

انواع رنگ های خوراکی

رنگ خوراکی مصنوعی

زمانی که رنگ‌ های خوراکی طبیعی به دلیل هزینه‌ های جمع‌آوری و پردازش مواد بسیار گران شد، رنگ‌های مصنوعی وارد صحنه شدند. اینها می توانستند با کسری از هزینه به تولید انبوه برسند، ماندگاری طولانی تری داشتند و رنگشان زنده تر بود. رنگ های خوراکی مصنوعی حاوی مواد شیمیایی مختلفی هستند و معمولاً از فرآورده های نفتی به دست می آیند. به‌ راحتی، در اشکال مختلف، از جمله مایعات، پودر، ژل، و خمیر در دسترس هستند. کاربرد اصلی رنگ های خوراکی مصنوعی شامل استفاده در مواد غذایی، صنایع دارویی و آرایشی و محصولات مراقبت شخصی، محصولات لبنی، قنادی، نانوایی، گوشت های فرآوری شده است. رنگ های خوراکی مصنوعی مطابق با فرمولاسیون خاص تولید می شوند. بر طبق استانداردهای بین المللی با کیفیت ترین رنگ های خوراکی، رنگ هایی هستند که در طبیعت وجود ندارند و در کارخانه ساخته شده‌اند. آنها برای اطمینان از ایمن بودن به دقت آزمایش شده اند. رنگ‌های آزو مانند آمارانت (رنگ مربای توت سیاه)، رنگ های دیگر مانند کینولین، (کینولین زرد)، گزانتن، (اریتروزین)، تری آریل متان ها، ایندیگوید، (نیل کارمین) نمونه‌های اصلی رنگ‌های مصنوعی هستند.

رنگ خوراکی طبیعی

رنگ های طبیعی خوراکی از صدور گواهی معاف هستند. آنها از منابع طبیعی مشتق می شوند، اگرچه به عنوان رنگ های طبیعی شناخته می شوند اما هگزان، استون و سایر حلال ها برای شکستن دیواره های سلولی میوه یا سبزی که از آنها مشتق شده اند برای استخراج رنگ استفاده می شود. به دست آوردن رنگ ها از منابع طبیعی می تواند پرهزینه باشد و کیفیت آنها می تواند متفاوت باشد. برای غلبه بر این موضوع، شیمیدانان راه هایی برای ساختن رنگ های خوراکی طبیعی در آزمایشگاه پیدا کرده اند. این امر خلوص آنها را بهبود می بخشد و همچنین ممکن است هزینه کمتری داشته باشد. بیشتر رنگ های طبیعی می توانند در روغن حل شوند اما در آب حل نمی شوند. این بدان معناست که افزودن مستقیم آنها به غذاها دشوار است. آنها معمولاً برای تشکیل نمک سدیم یا پتاسیم پردازش می شوند. برخی از رایج ترین رنگ های غذایی طبیعی عبارتند از:

کاروتنوئیدها

دارای رنگ قرمز، زرد یا نارنجی هستند، شناخته شده ‌ترین کاروتنوئید بتاکاروتن است که به سیب زمینی شیرین و کدو تنبل رنگ می دهد. بتاکاروتن اغلب به مارگارین و پنیرها اضافه می شود تا رنگ اشتها آورتری به آن ها اضافه کند.

کلروفیل

این یک رنگدانه طبیعی است که در تمام گیاهان سبز وجود دارد. غذاهایی با طعم نعناع و لیموترش مانند آب نبات و بستنی اغلب با استفاده از کلروفیل رنگ می شوند.

آنتوسیانین ها

این رنگ خوراکی طبیعی به انگور و زغال اخته رنگ بنفش و آبی تیره می دهد و اغلب برای رنگ آمیزی محصولات مبتنی بر آب مانند نوشابه ها و ژله استفاده می شود.

زردچوبه یا کورکومین

زردچوبه نه‌ تنها به‌عنوان ادویه، بلکه به‌عنوان یک رنگدانه طبیعی برای تبدیل کردن غذاها به رنگ زرد عمیق و مطبوع، مانند خردل و سایر غذاها، استفاده می‌شود.

مزایای استفاده از رنگ خوراکی

• غذاهای بی رنگ به طور کلی از نظر کیفیت پایین در نظر گرفته می شوند و بنابراین رنگ های خوراکی برای بالا بردن کیفیت ظاهری اضافه می شوند.
• رنگ های‌ خوراکی همچنین می ‌توانند از ویتامین ‌ها و طعم ‌هایی که ممکن است تحت تأثیر نور خورشید در طول نگهداری قرار بگیرند، محافظت کنند.
• با استفاده از رنگ‌ها، می‌توانیم رنگ طبیعی غذاها را تقویت کنیم و رنگ خوراکی همچنین می تواند بر طعم درک شده تأثیر بگذارد.
• رنگ غذا بر اشتها و انتخاب غذا تأثیر می گذارد. ممانعت از تغییر رنگ به دلیل نور، هوا، درجه حرارت شدید، رطوبت و شرایط نگهداری، پوشاندن تغییرات طبیعی در رنگ، تقویت رنگ‌های طبیعی و ایجاد هویت برای غذاها همگی در تلاش برای جذاب کردن و بالابردن کیفیت غذا ضروری هستند.
• محافظت از طعم‌ها و ویتامین‌ها در برابر آسیب نور، اطمینان از کیفیت معین برای اهداف تزئینی یا هنری و افزایش جذابیت اشتها، مطلوب‌ تر کردن غذای بی رنگ، پوشاندن عیوب و تازه نگه‌ داشتن طعم برخی غذاها برای مدت طولانی نیز از جمله موارد کلیدی است که رنگ خوراکی می تواند برای ارائه بهتر غذاها کمک کند.

بازار جهانی خرید و فروش رنگ خوراکی

تقاضا برای رنگ های غذایی در تمام مناطق به طور قابل توجهی در حال افزایش است. مزایای سلامتی مرتبط با مصرف آنها یکی از عوامل اصلی افزایش تقاضای این افزودنی ها است. رشد سریع در بخش مواد غذایی، تقاضا برای بازار رنگ ‌های غذایی در سطح جهان را افزایش داده است. بر اساس کاربرد رنگ ها در محصولات غذایی، بازار رنگ های غذایی به پنج دسته عمده تقسیم می شود که شامل مواد غذایی فرآوری شده، محصولات نانوایی و شیرینی، گوشت، مرغ، غذاهای دریایی، روغن ها، چربی ها و لبنیات است. رنگ های خوراکی به طور گسترده در این محصولات استفاده می شود زیرا جذابیت محصول را افزایش می دهد. انتخاب رنگ بر اساس عواملی مانند ثبات، بسته بندی و پارامترهای فرمولاسیون ماده غذایی است. اروپا با ارزش ۱۳۸۵.۴ میلیون دلار در سال ۲۰۲۰ بر بازار رنگ های خوراکی مسلط بود. پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۶ به ۱۷۹۹.۷ میلیون دلار برسد. همچنین پیش ‌بینی می‌ شود که توسعه صنایع غذایی مختلف مانند نانوایی و شیرینی‌پزی، فرآوری گوشت و محصولات غذایی کاربردی در طول دهه ‌ها و افزایش تقاضا برای رنگ‌ های غذایی نوآورانه توسط تولیدکنندگان مواد غذایی، باعث رشد بازار رنگ ‌های خوراکی در منطقه اروپا شود. تخمین زده می شود که آلمان یکی از سریع ترین بازارهای در حال رشد باشد و همچنین بیشترین سهم را در بازار اروپا به خود اختصاص بدهد، زیرا یکی از اقتصادهای پیشرو در منطقه است. بر اساس گزارش تجارت و سرمایه گذاری آلمان (GTAI) صادرات غذاهای فرآوری شده و کالاهای کشاورزی در سال ۲۰۱۸، ۸.۴۳ میلیارد دلار فروش داشته است که آلمان را به سومین صادرکننده بزرگ غذا و نوشیدنی در سراسر جهان تبدیل کرد؛ بنابراین، برآورد می ‌شود که بازار تقاضا برای رنگ ‌های خوراکی را افزایش دهد. قیمت خرید و فروش رنگ خوراکی به نوع رنگ، شرکت تولید کننده و کیفیت آن بستگی دارد.