سوکرالوز و استویا شیرین کننده های محبوبی هستند که بسیاری از مردم به عنوان جایگزین قند از آنها استفاده می کنند. آنها طعم شیرین  را بدون ارائه کالری اضافی یا تأثیر بر سطح قند خون شما ارائه می دهند. هر دو به عنوان محصولات و اجزای مستقل در بسیاری از محصولات بدون کالری، سبک و رژیمی فروخته می شوند. این مقاله تفاوت بین سوکرالوز و استویا از جمله نحوه استفاده آنها و سطح سلامت آنها را بررسی می کند لطفا همراه ما باشید.

کاربرد سوکرالوز و استویا چیست؟

سوکرالوز از سال ۱۹۹۸ وجود دارد و رایج ترین شیرین کننده کم کالری بر پایه قند است. سوکرالوز نوعی قند مصنوعی غیرقابل هضم است که با جایگزینی برخی از اتم های قند با کلر از نظر شیمیایی ایجاد می شود.

برای تهیه آن از  شیرین کننده های قابل هضم مانند مالتودکسترین به سوکرالوز استفاده می شود. سوکرالوز به صورت پودر، گرانول  و مایع عرضه می شود و اغلب در بسته بندی های مختلف در کنار سایر شیرین کننده های مصنوعی و شکر معمولی عرضه می شود. بسیاری از افراد  آن  را به سایر شیرین کننده های مصنوعی ترجیح می دهند، زیرا طعم تلخی ندارد.

استویا یک شیرین کننده طبیعی و بدون کالری است که از برگ های گیاه استویا گرفته می شود. برگ های گیاه استویا خشک می شود و سپس پردازش شده  و به صورت پودر، مایع  یا برگ خشک شده فروخته می شوند.

استویا به صورت عصاره نیز به فروش می رسد و گاهی اوقات شیرین کننده های دیگری مانند مالتودکسترین نیز به آن اضافه می شوند. عصاره های استویا تصفیه شده حاوی مقدار زیادی گلیکوزید هستند؛ ترکیباتی که به استویا شیرینی می بخشد. عصاره خام استویا یک استویا تصفیه نشده حاوی ذرات برگ است.

جوانب مثبت و منفی سوکرالوز چیست؟

سوکرالوز نوعی قند اصلاح شده است. تفاوت اصلی این است که توسط بدن شما هضم نمی شود و بنابراین کالری را به رژیم غذایی شما اضافه نمی کند و انرژی لازم را برای شما فراهم نمی کند.

با کمتر از ۵ کالری و کمتر از ۱ گرم کربوهیدرات در هر وعده، سوکرالوز یک شیرین کننده بدون کالری مناسب برای همه، حتی بیماران دیابتی محسوب می شود. مالتودکسترین و دکستروز موجود در آن به این معنی است که سوکرالوز خالص نیست و می توان به راحتی از آن  برای جایگزینی شکر در دستور غذا استفاده کرد. ولی با آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات تاثیرات بسیاری بر روی روده، قند خون و چاقی نشان داده است به همین دلیل محققان نمی توانند به طور کامل آن را بی خطر بدانند.

مزایا و معایب استویا چیست؟

استویا دارای طیف گسترده ای از مزایا است که آن را به یک شیرین کننده جایگزین دوستدار محیط زیست تبدیل می کند. در مقایسه با سایر شیرین کننده های جایگزین، استویا مقرون به صرفه و پایدار است. زیرا در مقایسه با سایر شیرین کننده های طبیعی  مانند شکر نیشکر و شکر چغندر قند رد پای کربن و آب کمتری دارد.

رشد این گیاه آسان و مقرون به صرفه است به همین دلیل در حال حاضر در سراسر آمریکای شمالی و جنوبی، آسیا و آفریقا رشد می کند. بسیاری از شیرین کننده های طبیعی برای سلامتی بسیار مفید هستند. استویا حتی اگر یک شیرین کننده بدون کالری باشد، دارای طیف وسیعی از مزایای مثبت سلامتی است از جمله:

• کاهش وزن را تسهیل می کند
• کاهش فشار خون
• حمایت از سیستم ایمنی بدن (و کمک به دفاع در برابر ویروس ها)
• کاهش التهاب
• کاهش سطح گلوکز خون
• بهبود تغذیه بیماران دیابتی
• به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند

بسیاری از مزایای استویا برای سلامتی به گلیکوزیدهای استویول خاص مانند استویوزید مرتبط است. عیب اصلی استویا این است که طعم آن شبیه شکر نیست. در واقع دارای طعم شیرین بیان مانندی است که می تواند تلخ تلقی شود.

مقایسه سوکرالوز و استویا از نظر تغذیه ای

استویا یک شیرین کننده بدون کالری است اما سوکورالوز حاوی مقداری کالری است. به گفته وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) ، شیرین کننده هایی مانند سوکورالوز در صورتی که دارای ۵ کالری یا کمتر در هر وعده باشند، بدون کالری برچسب گذاری می شوند.

یک وعده استویا شامل ۵ قطره (۰.۲ میلی لیتر) مایع یا ۱ قاشق چایخوری (۰.۵ گرم) پودر است. بسته های سوکورالوز حاوی ۱ گرم (۱ میلی لیتر) هستند در حالی که یک وعده مایع شامل ۱/۱۶ قاشق چای خوری (۰.۲۵ میلی لیتر) است. به این ترتیب  هیچ کدام ارزش غذایی زیادی ارائه نمی دهند. یک قاشق چایخوری (۰.۵ گرم) استویا حاوی مقدار ناچیزی کربوهیدرات، چربی، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی است. همان مقدار سوکورالوز حاوی ۲ کالری، ۰.۵ گرم کربوهیدرات و ۰.۰۲ میلی گرم پتاسیم است.

سوکرالوز و استویا  مانند ساخارین ، آسپارتام و آسه سولفام کا شیرین کننده های بدون کالری محسوب می شوند و در هر وعده حداقل مواد مغذی را ارائه می دهند. سوکرالوز هنوز ممکن است سطح قند خون و انسولین را در افرادی که به طور منظم از شیرین کننده های مصنوعی استفاده می کنند افزایش دهد اما در افرادی که به طور منظم از شیرین کننده های مصنوعی استفاده نمی کنند، مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

هنگامی که سوکرالوز برای اولین بار در دسترس عموم قرار گرفت، در ابتدا به عنوان جایگزین طبیعی قند به بازار عرضه شد. با این حال از آنجا که از قند گرفته شده است  نسبت به جایگزین های طبیعی واقعی کمتر مورد توجه قرار می گیرد. در صنعت مکمل های غذایی، سوکرالوز هنوز در بسیاری از مکمل های پودری  به عنوان راهی برای شیرین سازی و افزایش طعم محصولات مختلف استفاده می شود.

استویا اغلب اثرات سوکرالوز را نشان نمی دهد به همین دلیل مورد تمجید قرار می گیرد و هیچ کالری به وعده غذایی اضافه نمی کند. همچنین در شکل خالص به هیچ وجه حاوی شیرین کننده مصنوعی نیست، زیرا از گیاهان گرفته شده است.

بهتر است بدانید:

گیاه استویا بخشی از خانواده Asteraceae است که مربوط به  انگلستان است. استویا اغلب در نیومکزیکو، آریزونا و تگزاس یافت می شود  اما بیشترین گونه مورد استفاده در پاراگوئه و برزیل رشد می کند، جایی که مردم صدها سال از برگ های آن برای شیرین کردن غذا استفاده می کردند.

امروزه استویا بخش بزرگی از بازار جایگزین شکر است. بر اساس FDA ، گلیکوزیدهای استویول با خلوص بالا (عصاره گیاه استویا) به طور کلی برای استفاده در غذا بی خطر تلقی می شود.

استویا کالری ندارد و ۲۰۰ برابر شیرین تر از شکر در همان غلظت است. همچنین در گزارش های محققان ذکر شده است که استویا ممکن است فواید بیشتری برای سلامتی داشته باشد. بر اساس مقاله ای در سال ۲۰۱۷ در مجله غذا و دارو آماده است، استویا پتانسیل درمان بیماری های غدد درون ریز، مانند چاقی، دیابت و فشار خون بالا را دارد، اما تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

سوکرالوز و استویا کدام یک بهتر است؟

برای حفظ سلامتی نباید هیچ یک از این دو شیرین کننده بیش از حد مصرف شود. با این حال، آنها برای غلبه بر هوس قند و شیرینی بسیار مفید هستند. استویا را باید گزینه طبیعی تری برای کسانی دانست که به دنبال استفاده سالم تر از مکمل های غذایی هستند.