به مواد شیمیایی که باعث نرمی می شود مواد شیمیایی نرم کننده اطلاق میگردد. خاصیت نرم کنندگی آن به علت جاذب الرطوبه بودن الکل های پلی هیدریک از قبیل مونو پروپیلن گلایکول یا گلیسیرین می باشد. این مواد شیمیایی رطوبت مواد غذایی را حفظ می کنند. ترکیبات نرم کننده ای که به خلال نارگیل و آدامس اضافه می شود پلاستیسایزر نیز نام دارد.

گلیسیرین C3H8O3) Glycerin)

گلیسیرین ماده ای شیرین، شفاف، بی‌ بو و بی رنگ است. گلیسیرین در واقع یک الکل پلی هیدریک است که به عنوان جاذب الرطوبه، اصلاح کننده کریستالیزاسیون و نرم کننده بافت مواد غذایی عمل می کند. از جمله ویژگی های گلیسیرین عبارتند از:

• گلیسیرین به عنوان یک ماده جاذب رطوبت است که به حفظ و طول عمر مواد غذایی کمک بسیاری می تواند بکند .
• مایع شیرین تلخ مزه ای است.
• حلالیت آن در آب زیاد است به طوری هر ۷۱ گرم آن در ۱۰۰ گرم آب ۲۵ درجه سانتی گراد حل می شود.
• حلال نسبتاً خوبی برای روغن است.
• جاذبه الرطوبه مناسبی می باشد.
• اگر به مواد غذایی اضافه شود رطوبت آنها محفوظ می ماند. در شیرینی ها از کریستالیزاسیون شکر جلوگیری می کند.
• مواد معطر را نیز حل می کند.
• در نوعی شیرینی و آب نبات کاربرد دارد.

پروپیلن گلایکول (C2H3O2) Propylene Glycol

مونو پروپیلن گلایکول مایعی بی بو، بی‌رنگ، شفاف و روغنی شکل است که به عنوان  یک جذب کننده رطوبت در مواد غذایی است. همچنین پروپیلن گلایکول حلال مواد معطر نیز می باشد.

از جمله سایر ویژگی های پروپیلن گلایکول عبارتند از:

• مایع شفاف و ویسکوزی است که در آب ۲۰ درجه سانتی گراد حل می شود.
• حلال خوبی برای مواد معطر و رنگ های غیر قابل حل در آب است.
• مونو پروپیلن گلایکول مانند گلیسرول و سوربیتول از تبخیر رطوبت مواد غذایی جلوگیری می کند.
• مونو پروپیلن گلایکول بعنوان امولسیفایر سبب تثبیت کف و هوادهی نیز در ساخت خامه‌ها و کیک ها کاربرد دارد .